چطوری جون دل

بعضی آدم ها نفوذ کلام دارند اصلا مهم نیس که طرف چکارس سوادش چقده و یا در چه جامعه ای بزرگ شده مهم اینه که حرفش به دل میشینه 

فارغ از همه ی مجازی های زندگیمون و روزمرگی هامون یکی از چیزای مثبت این روزها همین آقای جون دل و برقراری عزیز سهیل سنگرزادس کسی که با تموم وجودش امید رو در حرفاش منعکس می کنه قصدم اصلا این نیس که بخوام به سمت این برم که امید رو در دیگران جستجو کنم چون زندگی خودم سرشار از لحطاتی است که گاهی غرق در امید بودم و  گاها غرق نا امیدی شاید یکی از مشکلاتی که الان قریب به5ماهه دارم هر روز بهش فکر میکنم تلالو امید تو زندگیمه  اره درسته سختی های زندگی گاها باعث میشه ابر ناامیدی بیشتر تو زندگیمون بباره تا خورشید امیدواری بتابه اما به قول رضا صادقی میتونس بدترم باشه......

یک هفته از ادامه مسیرم در این وبلاگ می گذره اتفاقات کوچک مثبتی در زندگیم افتاده تو همین یه هفته و کارهای مثبت هرچند کوچکیم انجام دادم به امید هفته ای بهتر....

کارهای مثبت هرچند کوچک همین هفتم رو مینویسم ادامش میدم و سعی میکنم در هفته جاری اقداماتم هدفمند تر باشه

حرف هایی از جنس آرامش

مدتهاست از نوشتن فاصله دارم شاید قریب به 4سال است که دیگر کلمات را در درونم محبوس کرده ام و راهی برای برون رفتشان نگذاشتم این نوشتن مجدد من شاید باعث رهایی اندک من از هرانچه شود که در درونم میتواند باعث خوره شود

امروز کمی حرف تکراری می خواهم بزنم همان حرف های دکتر انوشه است

زندگی را انبار نکنیم اینکه انرژی مثبتمان را در خودمان انبار میکنیم پذیرفته نیست پس کی قرار است بخندیم شاد باشیم و شوخی کنیم

مگر غیر از این است که زندگی یک مسیره و باید از لحظه لحظه این مسیر لذت ببریم 

هیچ انسانی نباید با هیچ انسان دیگری مقایسه شود

هر یک از ما انسان ها موجودات منحصر بفردی هستیم که مشابه ما وجود نداردفقط با دیرور و فردای خوذتان میتونید مقایسه شوید