زندگی در دنیای هدفمند

پسر ی چینی که تصادف کرد و یک دستش رو در تصادف از دست داد

پدر پس از تصادف تصمیم گرفت برای به دست آوردن روحیه پسرش او رو به کلاس جودو بفرسته

اما پسر با یه دست میتونه جودو کار کنه

پدر پسر رو پیش ه استاد قدیمی برد تا جودو با او کار کند

استاد صریج موافقت کرد ک به پسر جودو بیاموزد

اما پدر پرسید ممکنه کاری بکنه ک پسرم در شهر قهرمان وزن خودش شود

استاد چن ماه با پسر بدنسازی کار کرد و بعدها فقط یک تکنیک جودو به او اموخت روز مسابقات پسر همه ی رقبا را شکست داد

چطور شد

پسر گفت من با یک دست یک فن موفق شدم؟؟؟؟

استاد به او گفت وقتی رقبای تو تکنیک های متعددی باد میگرفتند تو روی یه تکنیک در حال رسیدن به تسلط بودی

امکانات زیاد لزما به معنی موفقیت نیست

وقتی یک تکنیک داشتی باید از اون تکنیک بهترین استفاده را ببری و دلخوش به امکانات متعدد نیسی

من به شما فنی آموختم ک راه مقابله با اون ک حریف دست چپ تو رو بگیره و بهت غلبه کنه

اما تو دست چپ ناشتی

توی زندگی از نقاط ضعفت بعنوان نقاط قوتت استفاده کن

موفقیت بواسطه داشتن امکانات زیاد به دست نمیاد

ادمای موفق کسایی هستند ک از امکانات کمی که دارند بهترین استفاده را می کنند

ساده ترین امکان همه ما انسانها تفکر ماست

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ مهر ۰۰ ، ۰۳:۱۶
فانوسی در تاریکی

بعضی آدم ها نفوذ کلام دارند اصلا مهم نیس که طرف چکارس سوادش چقده و یا در چه جامعه ای بزرگ شده مهم اینه که حرفش به دل میشینه 

فارغ از همه ی مجازی های زندگیمون و روزمرگی هامون یکی از چیزای مثبت این روزها همین آقای جون دل و برقراری عزیز سهیل سنگرزادس کسی که با تموم وجودش امید رو در حرفاش منعکس می کنه قصدم اصلا این نیس که بخوام به سمت این برم که امید رو در دیگران جستجو کنم چون زندگی خودم سرشار از لحطاتی است که گاهی غرق در امید بودم و  گاها غرق نا امیدی شاید یکی از مشکلاتی که الان قریب به5ماهه دارم هر روز بهش فکر میکنم تلالو امید تو زندگیمه  اره درسته سختی های زندگی گاها باعث میشه ابر ناامیدی بیشتر تو زندگیمون بباره تا خورشید امیدواری بتابه اما به قول رضا صادقی میتونس بدترم باشه......

یک هفته از ادامه مسیرم در این وبلاگ می گذره اتفاقات کوچک مثبتی در زندگیم افتاده تو همین یه هفته و کارهای مثبت هرچند کوچکیم انجام دادم به امید هفته ای بهتر....

کارهای مثبت هرچند کوچک همین هفتم رو مینویسم ادامش میدم و سعی میکنم در هفته جاری اقداماتم هدفمند تر باشه

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ اسفند ۹۹ ، ۲۲:۴۴
فانوسی در تاریکی

مدتهاست از نوشتن فاصله دارم شاید قریب به 4سال است که دیگر کلمات را در درونم محبوس کرده ام و راهی برای برون رفتشان نگذاشتم این نوشتن مجدد من شاید باعث رهایی اندک من از هرانچه شود که در درونم میتواند باعث خوره شود

امروز کمی حرف تکراری می خواهم بزنم همان حرف های دکتر انوشه است

زندگی را انبار نکنیم اینکه انرژی مثبتمان را در خودمان انبار میکنیم پذیرفته نیست پس کی قرار است بخندیم شاد باشیم و شوخی کنیم

مگر غیر از این است که زندگی یک مسیره و باید از لحظه لحظه این مسیر لذت ببریم 

هیچ انسانی نباید با هیچ انسان دیگری مقایسه شود

هر یک از ما انسان ها موجودات منحصر بفردی هستیم که مشابه ما وجود نداردفقط با دیرور و فردای خوذتان میتونید مقایسه شوید

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ اسفند ۹۹ ، ۲۲:۲۹
فانوسی در تاریکی