حرف هایی از جنس آرامش

مدتهاست از نوشتن فاصله دارم شاید قریب به 4سال است که دیگر کلمات را در درونم محبوس کرده ام و راهی برای برون رفتشان نگذاشتم این نوشتن مجدد من شاید باعث رهایی اندک من از هرانچه شود که در درونم میتواند باعث خوره شود

امروز کمی حرف تکراری می خواهم بزنم همان حرف های دکتر انوشه است

زندگی را انبار نکنیم اینکه انرژی مثبتمان را در خودمان انبار میکنیم پذیرفته نیست پس کی قرار است بخندیم شاد باشیم و شوخی کنیم

مگر غیر از این است که زندگی یک مسیره و باید از لحظه لحظه این مسیر لذت ببریم 

هیچ انسانی نباید با هیچ انسان دیگری مقایسه شود

هر یک از ما انسان ها موجودات منحصر بفردی هستیم که مشابه ما وجود نداردفقط با دیرور و فردای خوذتان میتونید مقایسه شوید